Terug naar toen

Al een paar dagen ben ik aan de Elstar appels. Ze doen me denken aan de boomgaarden waar ik ze geplukt heb. Deze komen trouwens van een appelboom uit een van de boomgaarden. Toen ze gerooid moesten worden, heb ik er een gescoord. Die staat al een aantal jaar in de tuin van een van de kids. Sonja heeft vorige week een aantal van de grond geraapt en geplukt. Wat een sublieme smaak hebben de Elstars! Vergeleken met de appels uit de opslag / koeling, smaken ze veel natuurlijker. Die uit de koeling smaken minder rijp en worden erg snel bruin. Net Italiaanse auto's in de showroom.
He tis overigens weer de tijd om fruit te plukken. Ik zie me dat werk niet meer doen. Ondanks dat het best wel leuk en gezellig was in de boomgaard. Ik heb daar veel mensen ontmoet en gesproken. Er waren er toen al mensen die in wezen uit armoe het werk deden. Een van hen motiveerde zijn aanwezigheid met de opmerking : "Af en toe wil ik mijn kleindochter iets leuks geven."
Wat de toenemende armoe betreft : wij zijn niet voor een gat te vangen. We zijn creatief en flexibel genoeg om daarmee om te gaan. We zijn nooit van die hoogvliegers geweest. We zijn al snel tevreden. Ten tijde van tegenspoed zijn we daarom ook niet van zo hoog gevallen. We bleven met beide voeten op de grond. Dicht bij onszelf gebleven dus. Niet met de luxe flow meegegaan. We nemen daarom snel genoegen met minder. We gaan weer terug in de tijd, waarin met weinig geld toch leuke dingen gedaan konden worden.