Voorjaarskriebels

Terwijl de westerse wereld gebombardeerd wordt met opgeblazen oorlogsverhalen, zijn wij met het voorjaar en het komende zomerseizoen bezig. Daar worden wij vrolijk van.
Onder de overkapping is het met geopende delen al rond de 25 Celsius geworden! Sonja had afgelopen week voor zeer weinig wat planten gescoord. Die heeft ze nu verpot en in het tuintje neergezet. Het geheel staat al een stuk fleuriger en vrolijker. Als pratend over het tuintje herinnerde ik me plots dat ik wat zaad op zolder had liggen. Zaad van pepertjes, bedoel ik. Ik was het al lang weer vergeten. Ze lagen in zo'n plastic bakje van de Chinees, bovenop de cv

ketel op zolder. Vergeten dus. Maar ja, het positieve van een slecht kortetermijngeheugen is, dat ik komend weekend zelf de paaseieren kan verstoppen en ze zelf weer kan opzoeken. Als ik het laatste tenminste niet vergeet.
Ik heb wat potgrond in zo'n nasibakje gedaan en daarin de zaadjes van de gepelde pepertjes geplant. Ik heb ook nog wat zaadjes uit het potje met gedroogde Bird Eye pepertjes uit de keuken gebruikt. Die liggen los in het potje tussen de gedroogde pepers. Met een lepeltje heb ik er een paar uit geschept. Van die pepertjes krijg ik na het eten ervan totaal geen last. Van andere wel. Dat geldt trouwens ook voor bepaalde sambals.

Als er nog pitjes / zaadjes inzitten werken die subiet op mijn darmen. De pepertjes hebben trouwens een zeer verschillende mate van scherpte. Sommige proef je nauwelijks terwijl andere (vooral kleine) de vlammen uit mijn oren doen slaan. Maar toch zonder verdere vervelende bijverschijnselen.
Na het zaaien heb ik op het bakje een bijbehorend doorzichtig dekseltje gedrukt. Ik laat het onder de overkapping staan. Het is nu afwachten of er iets gaat gebeuren. Want met zaadjes weet je het nooit.