donderdag 28 april 2022

Een gelukkie

In Lelykstad, officieel Lelystad genoemd, is een camping die speciaal bedoeld is voor lhbtiq+- agdxyz mensen(? ik weet het niet meer hoor) bedoeld is. Logisch, want op al die andere campings worden aan gasten en bezoekers bij de recepties vervelende vragen gesteld over hun geaardheid. Bij het sanitair is het ook dagelijks oorlog. Althans, zo lijkt het. Allemaal onzin natuurlijk. Er zullen wel meer van dat soort speciale voorzieningen komen. Tot aan supermarkten toe. Leve de polarisatie.
Wat ben ik blij dat ik ruim 70 jaar geleden al geboren ben en niet zo'n 60 jaar later. Als jochie wist ik niet beter dan dat ik een jongetje was en Nederlander. Maar het zou niet lang duren voordat ik te horen kreeg, dat ik een Chinees was. Wat later bleek ik een bruine aap te zijn, die met een spiegeltje uit een bananenboom gelokt was. Weer later was ik een mietje, want ik sloeg tijdens een boksles (voor mijn tekstverwerker een onbekend woord, zucht) niet hard genoeg. Omdat ik vaak weigerde te vechten was ik een mietje. In militaire dienst was ik zeker geen matennaaier. Toch ben ik een paar keer voor homo uitgemaakt. Ik ben ook naar een mannelijk geslachtsdeel genoemd (toen ik leiding gaf) en voor zwarte en zelfs neger uitgemaakt.
Gedurende al die momenten ben ik niet aan mezelf gaan twijfelen over wie of wat ik eigenlijk ben. Er waren toen ook nog geen woke mensen. Gelukkig maar, want anders zou ik niet geweten hebben wat er van mij geworden zou zijn. Een gelukkie dus.