Iets wat krom is kan ook best wel recht gemaakt worden. Niet met de mond, maar met feiten. Vandaar dat ik nieuws publiceer, dat de andere kant van de politieke en/of oorlogsmedaille laat zien.
Maar in dit geval betreft het zo'n ouderwets traphekje. Zo'n houten schaargeval, dat krom is. We gebruiken ze nog steeds vanwege Fenna. Zo kunnen we buitendeuren geopend houden, zonder dat Fenna naar buiten gaat. We gebruiken ze ook om onze banken af te schermen als we niet thuis zijn. Dan leggen we zo'n hekje in uitgetrokken toestand op de banken. Het helpt.
Van een zo'n hekje was de verticale lat behoorlijk kromgetrokken. Toen ik gisteren met de bagagedrager van de fiets bezig was, kwam ik op het idee om het aluminium u-profiel te gebruiken om de kromme lat waar de sluiting op zit te vervangen. Zo'n profiel trekt nauwelijks krom.
Vanmorgen heb ik de workmate tevoorschijn getrokken en hem in de zon geïnstalleerd. Toen ben ik met dat hekje aan de slag gegaan. Het is het hekje dat bij de ingang van de overkapping bevestigd is. Het is bedoeld om te voorkomen, dat Fenna bij het tuinhek gaat staan blaffen en/of met haar poot het probeert open te trekken. Dat laatste doet de Friese teef vooral als ze loops is (zucht).
Met de slijptol heb ik de nagels, waarmee de lat vastgeklonken was aan de scharnierende kanten, los geslepen. Daarna heb ik het u-profiel op lengte
gezaagd en de gaten van de popnagels in de lat overgenomen op het profiel. Omdat ik geen lange popnagels heb en omdat de verbinding moest kunnen scharnieren vanwege het uittrekken en weer in elkaar drukken, heb ik boutjes en moertjes gebruikt. Ik heb wel contramoertjes ingezet, zodat ze niet na verloop van tijd gaan loszitten. Loctite had ook gekund, maar dan moest ik dieper in mijn spullen gaan graven. En daar had ik geen zin in. Dankzij de u-vorm kon ik een mooie sluiting maken met behulp van een grendeltje. Veel handiger dan de originele en eveneens gammele 'trekhaak-met-veer-sluitgeval'. Daar kunnen onze reumavingers en -handjes niet mee uit de voeten.
