Hoezo groen?

Waarschijnlijk de beste post ooit gepubliceerd over het onderwerp "Nul uitstoot". Absoluut de moeite waard om te lezen!

(vertaald uit het Engels):

"Batterijen creëren geen elektriciteit – ze slaan elektriciteit op die elders wordt opgewekt, vooral via steenkool, uranium, aardgas aangedreven elektriciteitscentrale of dieselgeneratoren. "Dus de bewering dat een elektrische auto een nul-emissievoertuig is, klopt helemaal niet.
Aangezien veertig procent van de in de VS opgewekte elektriciteit afkomstig is van steenkoolcentrales, is dus veertig procent van alle elektrische auto's op de weg op steenkoolbasis.

Maar dat is nog niet alles. Degenen die enthousiast zijn over elektrische auto's en een groene revolutie moeten de batterijen, maar ook windmolens en zonnepanelen eens goed bekijken.
Een typische accu van elektrische auto weegt duizend pond, ongeveer zo groot als een koffer. Het bevat vijfentwintig pond lithium, zestig pond nikkel, 44 pond mangaan, 30 pond kobalt, 200 pond koper en 400 pond aluminium, staal en plastic. Er zitten meer dan 6.000 individuele lithium-ion cellen in.
Om elke BEV-batterij te maken, moet je 25.000 pond verwerken voor lithium, 30.000 pond hars voor kobalt, 5.000 pond hars voor nikkel en 25.000 pond koper voor koper. Al met al moet je 500.000 pond aardkorst graven voor een batterij.
Het belangrijkste probleem met zonnestelsels zijn de chemicaliën die worden gebruikt om silicium om te zetten in silicium dat voor de pan Om voldoende zuiver silicium te produceren, moet het verwerkt worden met zoutzuur, zwavelzuur, salpeterzuur, fluoride waterstof, trichlorethaan en aceton.

of : ja, maar....?

Daarnaast zijn gallium, arsenide, koper-indium-galliumdiselenide en cadmiumtelluride nodig die ook zeer giftig zijn. Siliciumstof vormt een gevaar voor de werknemers en de platen kunnen niet gerecycled worden.
Windmolens zijn de non plus ultra qua kosten en milieuvernietiging. Elk windwiel weegt 1688 ton (wat gelijk staat aan 23 huizen) en bevat 1300 ton beton, 295 ton staal, 48 ton ijzer, 24 ton glasvezel en de moeilijk te aarden zeldzame aardneodym, praseodym en dysprosium. Elk van de drie shovels weegt 81.000 pond en heeft een levensduur van 15 tot 20 jaar, dan moeten ze vervangen worden. We kunnen gebruikte rotorbladeren niet recyclen. Deze technologieën hebben misschien hun plaats, maar je moet verder kijken dan de mythe van uitstootvrijheid.
"Going Green" klinkt misschien als een utopisch ideaal, maar als je op een realistische en onbevooroordeeld manier naar de verborgen en ingebedde kosten kijkt, zul je merken dat "Going Groen" het milieu op aarde meer schade berokkent dan het lijkt. Ik ben niet tegen mijnbouw, elektrische voertuigen, wind- of zonne-energie. Maar ik laat de realiteit van de situatie zien. Uiteraard gekopieerd / geplakt. Ik nodig je uit om de tekst door te geven."

Katja Brauns.

En dan is er nog het risico op een brand. Ook slecht voor het milieu.