Als eerste ben ik bij de loods de resterende peesrails van de bus gaan schuren en opnieuw lakken. Ondanks het gebruik van een primer liet de grijze (metaal) laklaag los. Op bepaalde plekken liet ook de primer los. Ik zal wel iets verkeerd gedaan hebben, want ik ben geen schilder of spuiter maar een tjettende prutser.
Toen ik daarmee in de zon bezig was, hoorde ik plots : "Hé buurman, wat doe je nou?" Toen ik opkeek zag ik de overbuurman staan. We maakten een kort praatje over het weer (natuurlijk) en de bus. Ik legde uit wat ik aan het doen was. Hij opperde dat het bladderen misschien door de rijwind in combinatie met zand gekomen is. Dat zou kunnen, want de rails aan achterkant hebben nergens last van. Het zijn enkel de peesrails aan de zijkanten van de bus. Later kwamen nog leveranciers langs, die vroegen waarom de bus daar stond. "Die moet met dit mooie weer toch op pad zijn?", was beide keren de vraag.
Ik antwoordde dat we wachten op een wat langere periode met mooi weer. Na de koffie heb ik de bus volgegooid met oud papier en karton. Gevolgd door een ritje naar de Milieustraat aan de overkant. Na terugkeer ben ik nog wat oud ijzer gaan scheiden. Een leverancier had geluk, want ik stond net op het punt te vertrekken toen hij arriveerde. Ik was rond het middaguur weer thuis. Na de lunch wachtte mij een ander klusje : de jerrycan annex gereedschapskist. Dat ding hangt vrolijk buiten aan het achterportier in weer en wind. Hij begint ook wat bruin uit te slaan. Ik ga zijn jasje vernieuwen.
