Op de fiets

Er gebeuren steeds meer ongelukken waarbij fietsers betrokken zijn. Ergens is dat logisch, gezien de manier waarop velen fietsen. Ik zag laatst weer een oproepje om rekening te houden met slechthorenden en/of doven op de fiets. Daarbij werd verwezen naar een bordje. Dat zag er trouwens anders uit dan het witte met rode streep geval met de letters S H. Hoe dan ook, zo'n bordje heeft weinig zin, omdat het overgrote deel van de fietsers met oordoppen in het hoofd rijdt. Met alle gevolgen van dien.
Als oudere fietser merk ik ook hoe hard er over fietspaden gereden wordt door jongelui op e-bikes. Vaak leidt dat tot een schrikeffect bij andere weggebruikers. Zelfs nu ik op een e-bike rijd (met spiegel), merk ik het verschil nog. Onlangs schreef ik over de vluchtelingen hier, die met vallen en opstaan leerden fietsen. Kinderen en volwassenen. Wel vreemd om een Arabische vrouw op de grond onder een Hollandse opoefiets te zien liggen.

Laat ik nou gisteren een vluchtelingenvrouw zien vallen met haar fiets. Ze was op weg naar een (inburgerings?)cursus. Ze kan zich nauwelijks staande houden op haar fiets, maar neemt wel deel aan het verkeer. Over de verkeersregels is haar nog niets verteld, wat inmiddels ook gebleken is. De kinderen hier fietsen ook zo. Met vallen en opstaan en hupsakee zo de weg op. Zonder enig toezicht. Aan de grotere onder hen heb ik wat uitleg gegeven over fietsen in ons land. Zij kenden de regels en de verkeersborden ook niet. Evenmin het verschil tussen stoep, weg en wandelgebied. Maar ze fietsen wel naar school, de speeltuin en/of de winkel. Met dat soort verkeersdeelnemers moeten we ook steeds meer rekening gaan houden; vluchtelingen / immigranten die zonder kennis en ervaring domweg op de fiets stappen. Ze nemen in alle situaties voorrang en blijven strak voor zich uitkijken en rijden door als ze op hun fouten aangesproken worden.
Ik weet niet of men in Oekraïne gewend is te fietsen. Men wil er zo'n 50.000 bij hebben.