Als mensen die anderen onkies bejegend hebben (wat klinkt dat ouderwets hè?), proberen zij dat koste wat het kost stil te houden. Pas als de kwestie publiek bekend wordt en er vervolgens (aan)klachten komen, trekken sommigen pas hun conclusie. Vaak niet de dader zelf, maar diens omgeving. Omdat het nieuws zijn omgeving schaadt. Die omgeving baalt ook, want ze hielden de kwestie liever stil. Om schade te voorkomen. Dat de dader anderen geschaad heeft, dat is van secondair of weinig belang. De dader zelf heeft erg veel spijt. Spijt dat ie toch gepakt is. Want als ie echt spijt gehad zou hebben, was dit al veel eerder bekend geworden en had de dader het slachtoffer excuses aangeboden en publiekelijk het boetekleed aangetrokken en ontslag genomen. Maar zo gaat het niet bij deze lafaards en zijn laffe omgeving. Ze denken alleen aan zichzelf. Over de slachtoffers maakt men zich aanzienlijk minder druk. Want, hoe is het eigenlijk met de ontvoerde 1.100 kinderen en de bijna 100.000 gedupeerde ouders? Ze mogen dan geen Oekraïense nationaliteit hebben, maar leven net als hen ook in een hel. Hier om de hoek.