Zoals gezegd ga ik vandaag een rijsttafeltje klaarmaken. Ik ga sajoer (foto links) maken en kerriekip. De rendang is al klaar, want die hoeft enkel ontdooid te worden. Sonja maakt af en toe een grote pan rendang en vriest deze dan in porties in. Wat ik nog wel zelf moet doen is de viskoekjes van makreel maken en de kip bakken.
Voor de sajoer heb ik sperzieboontjes, spitskool, taugé en tahu / tofu gekocht. de paprika ligt voorgesneden in de vriezer. Uit de vriezer heb ik ook een stukje kipfilet gehaald. Voor de kruiden gebruik is een boemboe (kant en klare mix). Nee, ik ga niet moeilijk doen. Gemak dient ook deze mens. Ik gooi er enkel een pepertje bij in en een blokje santen / kokosboter.
Ik voeg de taugé (vooraf afgespoeld met heet water) en de tahoe als laatste, vlak oor het opdienen, toe. De kerriekip (foto rechts) is een bijna identiek verhaal. Ik heb de kip (tv sticks) eerst wat aangebakken en er een gesneden ui aan toegevoegd. Een kant en klare boemboe met wat water, een pepertje en een rode paprika (in blokjes) met wat kokosboter maken de kerrie compleet. Ik kook het liefst tijdig (dit keer 's morgens), want de gerechten smaken na wat langere tijd gestaan te hebben beter.
Ze vormen beide met de rendang de hoofdmoot van deze rijsttafel. We gaan het eten met witte rijst of wel : nasi puthi in het Maleis / Bahasa.
Nu moet ik denken aan de verwijten die ik soms kreeg, toen men hoorde dat ik als Indo geen Bahasa of Maleis spreek. Eerlijk gezegd heb ik die taal gedurende mijn hele leven echt niet gemist. Oké, misschien een beetje als leergierig kind. Mijn moeder sprak soms Maleis als er familie op bezoek was. Dan ging het blijkbaar over onderwerpen, die niet voor mijn oortjes bestemd waren. Als kind wilde ik maar al te graag weten waar ze over spraken. In elk geval niet over Biotex. Gelukkig heeft ze mij dusdanig opgevoed, dat ik me hier geheel zelfstandig mijn weg kon vinden. Zonder Maleis, maar wel met lekker Indisch eten. Selamat makan!