Het is vandaag niet alleen somber, maar ook een stuk frisser dan voorgaande dagen. De vakantiegangers in eigen land maken wat het weer betreft een valse start. Zelf vind ik het tamelijk fris op de fiets. Ik had mijn 'tussenjack' aan en dacht met enige weemoed aan mijn winterexemplaar, die ik naar zolder gebracht heb.
Het was misschien ook vanwege de kou dat mij iets opviel. Bij een winkel aangekomen, had iemand net de fiets gestald. Toen die meneer naar de ingang van de winkel liep, keek ik even wat verbaasd op. Ik vond het fris, maar deze persoon droeg een ultrakort denim broekje, dat tieners zomers dragen. Eronder zat een zwarte doorschijnende maillot. Het geheel liep op roze schoentjes. Het boven deel van het wezen had het uiterlijk van een kerel. Het gezicht was niet opgemaakt en voorzien van stoppels. De onderkant was vrouwelijk. Heel even twijfelde ik aan datgene wat ik zag, maar toen ik om me heen keek, zag ik anderen die verbaasd naar de persoon keken.
Omdat ik een tijdje in Amsterdam gewoond heb, verbaasde het mij niet zozeer. Daar heb ik van alles en nog wat gezien. Nee, het was meer de zomerse look in de frisse ochtend die mij opviel. Ik vroeg me trouwens direct af hoe zo'n klant in de winkel begroet zou worden. Omdat ik gewend ben met twee woorden te spreken. Wordt het 'Goede morgen, meneer' of 'Dag mevrouw' of 'Goede morgen Travi'? Ik weet niet eens of er nog andere aanspreektitels zijn. Ze zijn nog steeds mensen en geen dingen. Het zal voor een oplettende beleefde medewerker misschien beperkt blijven tot : "Hoi, hoi" of spreken niet met twee woorden spreken. Want voor je het weet kan je op je donder krijgen vanwege een verkeerde verbale benadering. Want iemand die eruit ziet als een man, is misschien een vrouw of andersom of er tussenin. It's a crazy world.