Op zolder heb ik voor het toegankelijk maken van de vliering een aluminium bij de hand. Ik hem aan de balken van de vliering opgehangen, zodat ie niet in de weg ligt en voor het grijpen is.
Er was een tijd waarin ik met gemak die ladder boven mijn hoofd kon pakken. Maar ik ben de laatste tijd gaan merken, dat ik op mijn tenen moet gaan staan, om die ladder te pakken en weer terug te hangen! Krimp ik of groeit ons huisje stiekem?
Onlangs opperde Sonja om de toegang tot de voorraadkast onder de trap wat te vergroten. Het deurtje is ongeveer 1,30 meter hoog. We zijn nog niet zoveel gekrompen, dat het steeds gemakkelijker wordt om in die kast te komen. En zo lang willen we ook niet wachten. Haha! Integendeel, we hebben steeds meer moeite om in gebukte houding de kast in te gaan. Over
met een hangend hoofd uit de kast komen zeg ik maar niets, vanwege de tegenwoordige woke toestanden. In die gebukte houding is het lastig om bijvoorbeeld de stofzuiger, de frituurpan of en bak met rijst (allemaal zowel letterlijk als figuurlijk gewichtige zaken) eruit te halen en/of terug te plaatsen. En dat alles in een seniorenwoning.
In de kast heb ik de situatie eens goed bekeken. Ik moest rekening houden met zowel een wand van de badkamer als een boom van de trap naar zolder. Al snel had ik een plannetje van aanpak klaar. Ik heb van binnenuit met een boor gaten gemaakt, waarlangs ik aan de buitenkant met potlood en een alu profiel als liniaal lijnen heb getrokken. Daar moesten de zaagsneden komen. Zo kon ik vanaf de buitenkant, lekker rechtop staand met de decoupeerzaag de driehoek eruit zagen. Ik moest nog wel een horizontaal balkje van 3x3 cm dat boven het deurtje als versteviging zat verwijderen. Dat duurde nog het langst. Dat kwam omdat
een blijkbaar onzekere timmerman er maar liefst 5 spijkers ingejast had!
Maar goed, de opening is daar. We kunnen niet alleen rechtop de kast in, maar ook met opgeheven hoofd uit de kast komen. Het laatste zoals het hoort.
Rest mij nog een nieuwe deur te maken en wat schilderwerk. De nieuwe deur zaag ik uit een plaat. Die zal vanwege de grootte wel op een frame bevestigd gaan worden, om kromtrekken te voorkomen. Zoiets zou je eigenlijk ook voor oude mensen moeten doen. Sommigen lijken naarmate ze ouder worden vanwege hun alsmaar krommere rug zo hun graf in te groeien. Maar dat zal zomaar een rare associatie van deze oude knar kunnen zijn.
