Woensdag. De elektrische centrale verplaatsen duurt inmiddels als driekwart dag. Veelal het gevolg van werken in zeer krappe ruimtes en het inzetten van onbekende spieren. Ik ben benieuwd (maar niet heus) welke tot dan mij onbekende spieren de rest van de week gaan opspelen. Dinsdag heb ik heel veel kunnen doen, omdat ik weer eens wat was vergeten. Namelijk de tijd en.... Fenna! Oeps! Ik was zo druk bezig in de loods, dat ik niet in de smiezen had dat het al bijna half vijf was geworden. Dus ik ben de boel wat gaan opruimen en ben richting Sonja en de kleinkinderen gereden. Ik verkeerde in de veronderstelling dat zij Fenna rond 3 uur zou hebben uitgelaten. Maar ik kreeg te horen, dat ik zelf gezegd had op tijd weer thuis te zullen zijn om met Fenna te gaan wandelen. Dus was Sonja gewoon naar de kleinkids gefietst voor de wekelijkse opvang. De ziele4poot ging zodoende pas tegen 5 uur een luchtje scheppen. Gelukkig leeft zo'n beest in het heden, dus zijn we gewoon dikke maatjes. Het verplaatsen van de elektrische mikmak is dus een hele klus.
Woensdagochtend heb ik de (elektriciteits-) draad weer opgepakt. Ik heb eerst het bestaande 230 Volt circuit uitgebreid met nog een wandcontactdoos. Daarna weer bezig geweest met de verplaatsing. Rond 13.00 uur vanmorgen trad de testfase in. De wagen lag inmiddels vol troep, elektra spul en het gereedschap. En Fenna. Ja, die mocht dit keer mij in de bak gezelschap houden. Ik had speciaal voor haar een kleedje op de bijrijdersstoel gelegd. Daar heeft ze de hele ochtend keurig gezeten en gelegen. Zittend om de boel in de straat in de gaten te houden en liggend om mij te bespieden.
Nadat ik de bus aangesloten had op 230 Volt ben ik alles gaan controleren. Ik maakte een sprongetje (zo hoog is de camper niet) van vreugde, toen bleek dat alles werkte. Hoewel de bedrading gekleurd is, kan het gebeuren dat ik een moment van kleurenblindheid heb gekend. Maar alles bleek dus keurig bruin bij brui, blauw bij blauw en groen-geel bij groen-geel te zitten. Ik zag ook nergens rook en er kwam nergens rook of een schroeilucht vandaan.
Tijdens de test waren de lasdozen nog open en was de bekabeling nog niet op zijn plek gemonteerd. Want je weet maar nooit en ik moet het lot niet tarten. Na de succesvolle test ben ik een hapje gaan eten.
Na de lunch ben ik de boel definitief gaan afwerken. Lasdozen vastgezet en gedekseld en de kabels ook vastgezet. Toen was het tijd om al het gebruikte gereedschap weer op te ruimen. Als ik zo bezig ben groeit de hoeveelheid gereedschap, dat ik uit de schuur van het rek haal. Als ik dat alles ga opruimen, gooi ik het eerst in een tas. Die tas leeg ik dan weer in de schuur waar ik alles weer op z'n plek hang. Vervolgens gaat het grove vuil in die tas, dat in de restafval container wordt geknikkerd. Dan komt de stofzuiger de camper in om het fijne vuil aan te pakken. Ja, ja, dat opruimen van mij dat weet wat. Als laatste leg ik de kussens en dergelijke weer op z'n plek. Hè, hè, klaar!