Het is een verademing om in de loods van onze zoon te zijn. Lekker alles aan kant, opgeruimd en aangeveegd. En wat een ruimte! Ik heb daar mijn eigen werkplek in de vorm van een werkbankje met een bankschroef en een gereedschapskist. Als ik met iets bezig ben, zowel achter mijn bureautje als achter de werkbank, ligt mijn werkplek vol met allerlei zaken. Allemaal betrekking hebbend op het werk waar ik mee bezig ben. Als ik klaar ben is dat ook te zien, want dan is de boel weer opgeruimd. Dat opruimen doe ik soms ook tussendoor, als ik aan iets anders ga beginnen. Ik weet en doe niet beter. Ook gedurende mijn loopbaan.
Ik heb collega's en leidinggevenden gehad, die dachten dat ik opruimde omdat ik een vrijde middag had. Haha! Ik had ook collega's wier werkplekken er elke dag chaotisch uitzagen. Gewoonweg een bende. Ook als ze 's avonds weer naar huis gingen. Dat was een ander slag volk. Dat zag ik ook wanneer ik een blik in hun auto wierp. Het interieur leek op dat van een vuilnisbak. Een groot voorbeeld voor mij vertelde mij later, dat het interieur hun feitelijke leven weergaf.
De chaoten die ik gekend heb hadden heel veel moeite met het terugvinden van zaken die betrekking hadden op hun werk. Ze waren ook vaak perfectionistisch. Of was het besluiteloos? Hun werk duurde en duurde maar. Het leek nooit af te komen. Bij een paar van hen heb ik een paar keer zaken uit de chaos weggehaald. Gewoon uit nieuwsgierigheid om hun reacties te zien. Ze hebben het nooit gemerkt. Ze konden zich ook niet op één ding concentreren. Ze waren vaak aan het multitasken. Iets waar enkel computers en vrouwen goed in zijn.
Toen zo'n chaoot met vakantie ging heb ik een paar vuilniszakken gepakt en alles van zijn bureau en wat er omheen lag erin gedaan en in de oud papier container gesmeten. We deelden de ruimte en ik werd onrustig van die bende op en rond zijn bureau. Ik had geen zin daar hele dagen tegenaan te moeten kijken. Meneer gooide ook veel papier op de grond. Na de vakantie ging meneer zonder blikken of blozen een nieuwe chaos op te bouwen. Hij vroeg nooit eens : "Waar zijn mijn documenten of listings gebleven?" en helemaal niet wie zijn bureau en werkomgeving had opgeruimd. Hem er persoonlijk op aanspreken had geen enkele zin. Dus ruimde ik op de vrijdagmiddag onze kantoorruimte op. Op mijn manier. Haha!