Ongelijke behandeling leidt tot ergernis en als hij te lang duurt tot boosheid. Je zou zelfs een hekel kunnen krijgen aan degene die de voorkeursbehandeling krijgt.
Stel we vangen een wees op in ons gezin. Waarom zouden wij dat kind in de watten leggen en alles geven, terwijl wij tegen onze eigen kinderen zeg dat ze ervoor moeten werken : "Ga maar folders bezorgen!" ? Zo'n handelwijze zou ons als ouders niet in dank worden afgenomen. Er is immers sprake van ongelijke behandeling, discriminatie, en het blokkeert de acceptatie van de nieuwkomer in ons gezin. Als ik daar geen verandering in zou brengen, splijt ik het gezin in twee. Het kan zelfs zijn dat de wees de dupe wordt van mijn handelwijze. Hij zou ook niet meer welkom kunnen zijn in de vriendengroep van onze kinds. Iedereen dient op een gelijke manier behandeld te worden. Vandaar dat ik erg veel moeite heb met ons Vluchtelingen- en asielzoekersbeleid. Er gaat te veel ongelijkheid vanuit.