Uit een nog volle pot heb ik met een mes wat van dat vet in het lege blikje gedaan. Dat blikje ga ik dan in de schuur op de werkbank leggen. In dat blikje kan ik met een gerust hart een vieze vinger duwen, zonder de kans later een vraag voorgelegd te krijgen in de zin van : "Hoe komt die vaseline zo zwart?!"
Gedurende de regenbui ruimde ik wat paperassen van de camper op, die inmiddels verlopen waren. Toen ik even naar buiten liep om iets weg te gooien, zag ik tot mijn schrik dat de motorkap nog open stond! Holy smoke, wat dom! In mijn haast was ik helemaal vergeten de kap neer te laten. Dom, dom, dom.Vooral dom als je weet dat ik erg veel moeite gedaan heb om die ruimte niet alleen schoon, maar ook droog te houden. Na aanschaf van de wagen zag ik namelijk, dat regenwater ergens naar binnen sijpelde. De oorzaak bleek een vervormd stuk afsluitrubber te zijn. Ik heb toen het rubber hersteld en het hele compartiment droog en schoongemaakt. Nu was ie na lange tijd toch weer zeiknat door mijn vergeetachtigheid. Dus moest ik de boel eerst droogmaken. Dit keer moest Fenna's handdoek eraan geloven. Maar.... ze kreeg er een andere, oude, doch schone, voor terug.
Tussentijds heb ik wat spullen uit de camper gehaald. Voornamelijk van vloeibare aard, zoals sauzen, mondwater, wasmiddel enz. Alvast vanwege de komende winterperiode. Toen de zon weer verscheen ben ik verder gegaan met het insmeren van de rubbers. Ik heb maar gelijk onder de motorkap wat controles van de vloeistoffen uitgevoerd. De Ducato verbruikt nauwelijks olie. Ook het koelwater staat keurig op hetzelfde peil als na aanschaf. Alleen het tankje van de ruitenwissers moest bijgevuld worden. Uiteraard met waswater waaraan antivries toegevoegd is. Ik zal nu niet gaan roepen 'laat de winter maar komen!'. Van mij mag ie wegblijven. Leve de klimaatverandering!