zaterdag 4 november 2017

#Me too

Er is een nieuwe hype. Hoewel, hij is al een tijdje aan de gang. Na de kerk zijn we nu in de wereld van artiesten beland. Ik denk dat in veel omgevingen waar vrouwen graag willen werken, sprake is van seksueel misbruik. Alhoewel er ook vrouwen zijn die het geen probleem vinden, om via het bed hun doel te bereiken. Die hebben geen recht tot klagen achteraf.
Ik heb van huis uit geleerd, dat ik als jongen wat meisjes en vrouwen betreft mijn handen moest thuishouden. Die instructie heb ik altijd, ja altijd, opgevolgd. Om me heen heb ik anders gezien. Wat mij opviel was dat veel vrouwelijke slachtoffers nauwelijks reageerde op zo'n ongewenste aanraking of toespeling. Of zich beperkte tot een ietwat verontwaardigd 'nou jôh!'. Dat vond ik toen  al opvallend. Dus stak ik mijn vuisten maar diep in mijn zakken. Wat mij nu opvalt is dat veel slachtoffers zich pas jaren later beklagen. Pas als iemand anders de stoute schoenen heeft aangetrokken.
Ben ik zelf weleens seksueel lastig gevallen? Ik ben een keer op aanraden van mijn broer bij een kapper geweest, die mij onder het knippen betastte. Nee, niet mijn edele delen. Gewoon met zijn hand strelend over mijn been en in mijn nek. Ik vond het achteraf eerlijk gezegd raar en toch ook grappig. Of had ik aangifte moeten doen? Nog steeds als ik daaraan terugdenk, moet ik glimlachen. Waarom? Omdat ik via de spiegel mijn broer telkens dubbel zag liggen van het lachen. Ik keek telkens nogal paniekerig, zei hij later. Ik moest als kind ook een keer bij Sinterklaas op schoot zitten. Huh? Ja, bij die oude engerd met zijn groot kruis en glimmende staf. Voor een groot publiek. Schaamteloos. Een juffrouw heeft een paar keer hard aan mijn oor getrokken en in mijn oor staan schreeuwen. Of was het toch hijgen? Ik weet het niet, hoor. In militaire dienst was het helemaal feest. Daar werd ik letterlijk besprongen. Ik werd van alle kanten genaaid. Door beroepskader. Dat was pijnlijk. Voor mijn lachspieren. Of moet ik al die ervaringen nu toch heel anders gaan zien? Nou dat doe ik dus niet. Ik blijf ze koesteren als fijne herinneringen. Haast magische momenten.