Als kind plukte ik soms paardensla voor de konijnen van mijn opa en oma. Een jute zak vol. Ik voerde soms ook hun kippen. Ik vond die beesten erg leuk, maar wist ook waarom ze daar waren. Om uiteindelijk opgegeten te worden. De kippen brachten eerst nog eieren op, die op hun beurt weer wat geld in het laatje brachten.
Ik heb ooit een keer een stuk kattenvlees gegeten. Dat was gedurende mijn militaire diensttijd toen we een overlevingsoefening deden. Het vlees werd gepresenteerd als zijnde kipfilet. Het smaakte ook naar kip en dus naar meer. Daar was dus helemaal niets verkeerds aan, vonden de mannen en ik. Trouwens, wat deed die dakhaas daar in de Biesbosch? Haha! De volgende dag, na het horen van het nieuws omtrent de werkelijke herkomst van dat stuk dakhaas, ging een aantal van mijn maten alsnog over hun nek. Dat begreep ik niet zo goed.Zodra beesten een hoge aaibaarheidsfactor hebben is het blijkbaar niet de bedoeling ze op te eten. We proberen graag anderen even de les te lezen. Maar ook dan zeg ik : verbeter de wereld, maar begin maar eerst hier. Er is op het gebied van omgang met dieren nog heel veel te doen in ons landje.