zondag 5 november 2017

Onze democratie

Meneer Buma van het CDA is van mening dat wij en onze democratie bedreigd worden door de Russen. Haha! Buma breekt net als andere politici onze democratie zelf af. Door hun eigengereide manier van optreden. De echte dreiging komt veel meer uit een andere hoek, die van de quasi verdraagzaamheid van en hulpverlening aan vreemden. De dames en heren politici zetten de deuren wagenwijd open voor mensen, die ons hun wetten en gewoonten willen opleggen en dat in veel opzichten ook lukt onder het mom van tolerantie. Iemand uitmaken voor zwarte of bruine wordt niet meer geaccepteerd. Bleekscheet, kaaskop  en dergelijke mag wel. Als het puntje bij paaltje komt, is er geen handhaving, wijst men naar Brussel of gaat men op de emotionele toer.
Vragen of men minder Marokkanen wil mag niet. Een oproep in een moskee om anders of niet gelovigen om te brengen. Een democratische kwestie van ongelijke behandeling dunkt me, ook bekend als discriminatie.
Meneer Puigdemont wordt als een ordinaire crimineel gezocht. In mijn ogen is Puigdemont een gewone politieke tegenstander van de Spaanse regering. Hij heeft gebruik gemaakt van wettige mogelijkheden. Maar zoals ik al zei, de democratie is tanende. Binnen de EU is duidelijk sprake van klassenjustitie. Daar waar andere landen wel aangesproken worden of bekritiseerd worden vanwege de tanende democratie, zwijgt ze over de manier waarop de Spaande regering op Puigdemont reageert. Aan de andere kant geeft de Spaanse regering blijk van haar immer sluimerende Franco mentaliteit.