De dames kwamen goed uit de startblokken met zowaar een doelpunt van Martens. Maar naarmate de eerste helft vorderde zakten de Leeuwinnen terug. Met veel foute ballen en in een te laag tempo, gaven ze de Jap het initiatief. In het centrum hield men de gevaarlijke Japanse spits nauwelijks in het oog. Met gevolg de gelijkmaker en een opsteker voor de Aziaten voor de tweede helft.
In die tweede helft domineerden de Japanse dames. Zo erg dat Oranje nauwelijks van eigen speelhelft kwam. Dat werd ook veroorzaakt doordat Oranje niet eens tot uitverdedigen kon komen zonder balverlies. Er waren te veel Oranje kutballen. Het ontbrak Japan aan de nodige dosis geluk.
Gelukkig werd Beerensteyn ingezet voor de veel te vaak naar binnen trekkende Van de Sande. De laatste gaf de opkomende Japanse verdediger veel te veel ruimte, waardoor Oranje onnodig onder druk te staan kwam. Met Beerensteyn kwam de aanval via de rechter vleugel weer op gang en leidde een ervan de penalty in. Ik was verrast dat Martens de strafschop ging nemen, want ze viel mij qua spel tegen. Zelf vond ze dat ze goed in de wedstrijd zat. Dus dan zal het wel zo zijn.
Ondanks dat Japan het beste van het spel had, kreeg Oranje het geluk aan haar zij. Italië wacht.