 |
| met snor |
De Belgische mevrouw heeft haar hond dus toch maar aangelijnd. Ze heeft ook haar tentje een kwartslag gedraaid. Was de opening eerst naar het veld gericht, nu kijkt ie uit op de struiken. Zo hoeft ze ons niet te zien (denk ik). Prima hoor. Ze groette niet terug, toen Sonja haar elders op de camping tegenkwam. Misschien is ze een Einzelgänger? Iemand die liever op zichzelf is. Daar zijn ook weer verschillende types onder. Sommigen willen wel graag contact met anderen, maar voelen zich daarin geblokkeerd. Het kan ook zijn dat ze slechte ervaringen hebben opgedaan en daarom liever geen contact meer willen hebben met anderen. Tja, dan is een hond een ideaal gezelschap. Zo'n beest is altijd aardig tegen je, zelfs als je hem slecht behandeld hebt. Haar hond vertoont beschermend gedrag, dus wie weet.
Ergens las ik dat veel vrouwen liever met een hond slapen, dan met hun vent. Ze slapen dan veel fijner. Zeggen ze. Ja, ja. Wij vinden zo'n harig geval in bed helemaal niets.
Daarom scheer ik me geregeld. Beesten in de slaapkamers vinden we onhygiënisch. Die beesten dragen soms andere beestjes met zich mee. Stel je hebt zo'n kwijlende boxer, brrr! Daar lig je dan in je regenpak in bed. Fenna en Tom mogen daarom pertinent niet in de slaapkamers komen. Ik bedoel, wij liggen toch ook niet in hun mand? Ik weet verder niet wat de Belgische met haar hond in dat tentje doet hoor. Daar ben ik ook niet nieuwsgierig naar. Trouwens ik zag mezelf niet door het gras sluipen, want ik heb wat spierpijn in mijn rug. Ik heb Luuk voortgeduwd toen ie op een skelter zat. Als 70 jarige kan je beter niet gebukt over een veld gaan rennen om je kleinkind in een skelter voort te duwen. Daar word je minstens een week lang aan herinnerd. Sonja was slimmer. Ze bond een touw aan de skelter en trok hem toen als een hondje voort. Op z'n hondjes is bij vrouwen dus ook anders dan bij mannen.
