Soms word ik wat moe van al dat telefoongedoe. Ik lijk te rijmen, maar ik heb zelf nooit zo'n smartphone bij me. Ik herinner me nog de dagen en soms weken dat we van huis waren. Zonder telefoon, want dat ding zat met een draad aan de muur vast. Toen kwam de tijd dat de telefoon met zo'n draad aan de mens vast zat. Maar sinds het verlies aan controle over dat apparaat zit de mens aan de telefoon geketend. Altijd en overal die telefoon. Een telefoon die slimmer is dan menig mens. Maar ja, daarom heet ie ook smartphone.
Soms denk ik wel aan zo'n slimme telefoon. Maar dan niet met een draadje aan mij vast, maar een draadje ergens naar boven. Eentje met maar 1 nummer in het geheugen. Voor een verbinding met die andere wereld. Gewoon om even wat te horen en te kunnen zeggen.