Niet veel later kwam de kleine Emma de trap af. Haar pappa was nog boven. Emma kan altijd zo verbaasd kijken als oma en/of opa bij haar thuiskomt. Alsof we uit de senioren-nor in Dronten ontsnapt zijn.Na een kop thee verlieten we de woning. Ik ging naar de bouwmarkt, de rest naar hun bestemming. Oké, het klinkt nogal geheimzinnig maar ach het is al weer december.
Ik wilde bij de bouwmarkt wat zaken kopen voor de Ducato. Van een vrijgevige buurtbewoonster heb ik een waardebon van die bouwmarkt gekregen. De bouwmarkt heeft geen filiaal in Dronten. Dus vandaar.
Dit keer stond een slotje op mijn lijstje. Ik wil het klepje dat toegang biedt tot de vulopening van de brandstoftank met een slotje kunnen afsluiten. Een soortgelijk slotje zit vaak op de disselbak van caravans. In het schap bij de metalen brievenbussen, zag ik reserve slotjes hangen. Complete slotjes om oude te vervangen. Er hingen verschillende soorten, maar ik had al snel de meest geschikte gevonden. Dankzij de cadeaubon bleef de schade beperkt tot een paar euro.
Na weer een kop thee, de rest was inmiddels ook weer terug, hebben we Emma meegenomen naar Dronten. Ze zat nog geen 5 minuten in de auto, toen ze begon te knikkebollen. Emma slaapt 's middags sporadisch. Het lukte ons niet haar wakker te houden. Opa riep zelfs : "Hé, een dinosaurus!!" (Emma's huidige interesse). Maar nee, de kleine schat bleef slapen.
Weer thuis werd ze wakker toen opa de wagen parkeerde. Ze keek heel verbaasd om zich heen en zag opeens dat ze bij het huis van oma en opa was beland. Emma keek mij wat vragend aan. Opa zei : "Ja Emma, deze oude Ducato rijdt veel sneller dan de Mazda van pappa en mamma!" Maar dat drong niet tot Emma door.