Steeds vaker lees en hoor ik over het meer betrekken van kiezers bij de besluitvorming van lokale en nationale overheden. Het is een logisch gevolg van de alsmaar toegenomen aristocratie, waarin bestuurders hun eigen gang gaan en zelfs lak hebben aan hun eigen partijprogramma. Programma's op basis waarvan kiezers hun stem hebben uitgebracht.
Het commentaar van meneer Donner op het nieuwe verschijnsel is geheel conform de ouderwetse aristocratische denkwijze. Hij is van mening dat als kiezers mee mogen beslissen, de democratie ondermijnd wordt. En wij maar denken dat de democratie juist als basis de stem van het volk heeft. Slaap maar lekker verder meneer Donner! Natuurlijk word mij niet gevraagd of iemand in Den Haag wel of niet naar het toilet mag. Het gaat om essentiële zaken. Voorstellen van gewicht.
De ouderwetse, eigengereide politici hebben direct allerlei uitersten naar voren gebracht om aan te tonen, dat het raadplegen van kiezers niet werkt. "Dan zijn wij slechts een doorgeefluik!", hoor ik van links en rechts. En vanuit het midden. Nou, nou, die politici laten wel even flink in hun (arbeids)kaart kijken. Als dat inderdaad alles is wat de dames en heren daar in het Haagse doen, kunnen we de boel beter helemaal reorganiseren. Weg met al die belastinggeld verslindende nietsnutten!
De Adviesraad voor Internationale Vraagstukken adviseert de regering het verdrag met de Oekraïne toch maar te ondertekenen. Een keer raden wie er in die Raad zitting hebben. Juist, allemaal oud(e) politici en andere belanghebbenden, met als voorzitter een voormalig NAVO topman. Hoezo onafhankelijk? Ik zal in elk geval mijn stem niet uitbrengen op partijen, die alsnog akkoord gaan met dat verdrag. Die partijen hebben minachting voor mij als kiezer.