woensdag 7 december 2016

Naar het oosten

Vandaag ben ik op pad geweest. Ik heb een boodschap gedaan voor onze zoon. Ik moest daarvoor een aanhangwagen huren en een behoorlijk eind rijden. Maar ach, deze AOW'er heeft zeeën van tijd en komt graag ergens. Sonja lag weer in een ontspanningsoord ergens in de buurt van Apeldoorn. Om mijn bestemming te bereiken, hoefde ik enkel de A50 naar het zuiden en vervolgens A1 richting het oosten des lands te volgen. Bij Apeldoorn ging het even mis. Ik moest richting Deventer / Hengelo, maar de toerit was daar versperd. Dat wist mijn Tomtom niet. Dat ding begint nogal laat te roepen als ik een afrit moet nemen. Hij waarschuwt nooit als ik een afrit nader. Pas als ik halverwege ben toetert ie dat ik eraf moet. In dit geval erg veel te laat, dus reed ik een stukje verkeerd. Bij Apeldoorn Zuid er af en er weer op en hup, ik zat weer op de A1. Het deed me denken aan de afrit bij Harderwijk. Ik moet de eerste hebben, maar de Tomtom begint pas te roepen als ik niet meer de weg af kan.
Zo zijn er meer situaties waarin ik blij ben, die ouderwetse aardrijkskunde gekregen te hebben. Je weet wel : "Wimmie, je moet van Leiden naar Groningen rijden. Langs welke plaatsen kom je dan?" Wimmie had geeneens een rijbewijs noch een auto en er waren ook geen snelwegen (zei de meester).
Het was de bedoeling om voor het middaguur ter plaatse te zijn. Tussen 12 en 13 uur was het bedrijf gesloten. Gelukkig kwam ik een kwartier voor lunchtijd aan. Het inladen duurde nog geen 15 minuten. Ik kreeg geen hulp, want men ging met pauze. Lekker klantvriendelijk, zou je denken, maar ik vind het geen probleem om alleen een klus te klaren. Dus laadde ik de bak vol dozen, legde er een dekkleed overheen (dan gaat het zeker niet regenen) en trok tenslotte het net erover.
Na ongeveer een kilometer gereden te hebben, heb ik de boel nogmaals gecontroleerd. Je weet maar nooit. Terwijl ik daar op die verlaten parkeerplaats bezig was (rechtsachter was het net wat losgeschoten), stopte een zwarte dikke Audi achter de aanhanger. Het portier ging open en een forse getinte man met dito boeventronie stapte uit. Nee, het was geen familie van mij. Hij droeg een zonnebril, maar er was geen zon te zien. Hij had een buitenechtelijke zoon kunnen zijn van Boris Boef. Om mij onduidelijke redenen dacht ik spontaan : "Ik heb niet eens een honkbalknuppel in de wagen!" Ik deed maar net alsof ik hem niet zag. Voor hetzelfde geld denkt ie dat ik getuige ben van iets illegaals.
even controleren
Meneer deed zijn leren jasje uit en hing die achter zijn stoel. Hij zette zijn zonnebril recht, streek met zijn hand over zijn kale hoofd en vervolgens stapte hij weer in. De Audi startte en.... met een enorme jankpartij, waar menig coureur van Ferrari jaloers op zou zijn, spoot de Audi weg. Alsof ik de start van de F1 van dichtbij meemaakte! Wat een......idioot.
Ik stapte weer in de diesel en vervolgde mijn weg rustig rijdend huiswaarts. Tegen half drie kwam ik weer bij de loods. Daar heb ik de boel uitgeladen en op een pallet gezet. Na een drankje heb ik de aanhanger weer teruggebracht. Fenna sprong een gat in de lucht, toen ze mij tegen drieën weer zag. "Kom op meid, we gaan naar buiten! De baas heeft pijn in zijn kont."