Vanmorgen, rond half negen, ging de bel. Toen ik de deur open deed, stond daar een cv monteur. Nee, niet iemand die curriculum vitae herstelt, maar iemand voor de centrale verwarming. Ik groette hem en zei hem dat ie wel erg vroeg was. Maar meneer dacht juist ons een plezier te doen met zijn komst op dat tijdstip. Sonja had nadrukkelijk kenbaar gemaakt dat meneer pas na 10 uur welkom was. Op de zolderkamer, waar Emma logeert, zou vandaag een radiator vervangen gaan worden. Het staat keurig op onze kalender vermeld, inclusief het afgesproken tijdstip. Maar dat tijdstip had de monteur niet meegekregen van zijn planner.
Gelukkig was Emma net wakker geworden en dus kon meneer alsnog aan de slag. Veel ochtendactiviteiten werden even in de halt gezet, want er was geen warm water. Moderne tijden en dito bedrijfsvoering. Na de klus dronken we samen een kop koffie. Toen bleek de monteur een voormalig klasgenoot te zijn van een van onze zoons! Een kleine wereld. Omdat mij bij eerdere situaties met onderhoudswerk was opgevallen dat er fouten gemaakt werden, spraken we over het werk van een servicemonteur. Een interessant onderwerp. Ik heb ooit een aantal projecten voor die bedrijfstak gedaan, alle bedoeld om de service te verbeteren.
Ook nu hoorde ik klachten over gemis aan begrip en kennis van kantoorpersoneel. En dat de Audi van de directeur veel belangrijker is, dan een goed toegeruste servicewagen voor een effectief en efficiënt werkende monteur. Tja, in veel bedrijven weet men niet meer door wie het geld verdiend wordt.