Mike studeert dus. Onderwijs is verplicht, maar je moet wel geld meenemen. Zonder of met te weinig geld ben je in dit land kansloos. En als het zo uitkomt heeft de overheid je studiezin na afstuderen beloond met een flinke schuld. Dan mag je je loopbaan en je leven starten met een financiële achterstand.
Het is vaak niet zo, dat je het gestudeerde in de praktijk kunt toepassen. Het kan zelfs zo zijn dat je als doctorandus Economie inpakwerk doet tegen minimumloon. Als je daar tenminste niet je neus voor ophaalt. Er zijn ook afgestudeerden die per se werk op hun kennisniveau willen doen.
Daar komt bij dat men de lat alsmaar hoger legt. Deels veroorzaakt door de hoge prijzen, deels opgedrongen door de omgeving. Dus koopt een jong stel een woning van meer dan 200.000 euro. Daar moeten ze beiden voor werken. Hard voor werken. En toch nemen ze ook kinderen. Die kosten ook geld. Veel geld. De kids worden vaak gratis opgevangen (opvoeden is iets anders dan oppassen of opvangen) door anderen. Het aantal probleemkinderen stijgt. Ik hoorde van jongelui, dat ze hun eerste huis met verlies hebben verkocht. Het gat (denk aan enkele tienduizenden euro's) wordt 'gedempt' met een lening bij hun ouders. Vervolgens kopen ze een huis met een nog hogere hypotheek! Zo graaf je toch je eigen financiële graf? Toen wij begonnen, deden we het op basis van één inkomen. Die tijd is geweest. Het zal niet lang meer duren voordat men hier ook meer dan één baan nodig heeft om rond te komen. Misschien ging het in de jaren 60 al mis :