Brrr! Het mag dan slechts -5 zijn, toch is het flink wennen. Vanmorgen weer op stap gegaan met Fenna. Weer een andere route, want anders gaat dat Friese beest mij vertellen waar we naartoe gaan. En da's nie goe! Een voordeel van het koude weer is wel, dat ik gemakkelijk kan zien waar Fenna haar keutel heeft getrokken. De rooksignalen leiden me naar de plaats delict. Zo'n dampende hondendrol heeft nog een voordeel : hij houdt mijn hand lekker warm. 😄 Nee, ik krijg geen vieze hand, want de bruine warme rakker zit in een plastic zakje, dat ik dichtgeknoopt heb. Ik hoef hem enkel te voelen, niet te ruiken.
Weer thuis zag en hoorde ik een buurtbewoner zijn auto inparkeren. Hij doet dat met nogal veel lawaai in de vorm van een loeiende motor. Toen hem zo zag manoeuvreren, viel me op dat de auto was scheef hing. Een blik op het voorwiel zei me, dat de band zo goed als leeg was! De auto reed op de velg. Ik heb de bestuurder even getipt. Die reageerde nogal laconiek. De oude baas stapte moeizaam uit, drukte met zijn gerimpelde hand op de band en zei : "Hij is nog hard zat, hoor." Nu kon ik een groot verhaal houden over eigenwijze, oude, betweterige mensen, maar ik beperkte het maar tot het aanbod de band voor hem op te pompen met de compressor. Dat vond meneer goed, wat ook weer raar overkwam. Want waarom zou je een band oppompen als ie nog hard genoeg is? In plaats van het hebben over 'ongelijk toegeven enz.' heb ik de band voor hem opgepompt. Er zat helemaal geen lucht in! Voor de zekerheid heb ik het ventiel en de band gecontroleerd. Ik trof niets bijzonders aan. De beide voorbanden waren vorige week gemonteerd. Ze zijn splinternieuw en met stikstof gevuld. Eentje dus niet meer. Ik heb meneer geadviseerd de band te controleren, voordat hij weer gaat rijden. Mocht ie weer leeg zijn, dan pomp ik hem weer voor hem op, zodat ie ermee terug kan naar de garage.