Klagen over je hond

....zwemmen kreng!...

Vaak moet ik glimlachen als ik lees over klachten die hondeneigenaren hebben over hun viervoeter. Ze variëren van niet luisteren tot niet eten en weglopen. Dat laatste kan ik me een beetje voorstellen. Een hond heeft immers een echte baas nodig. Net als bij kinderen klagen die mensen in wezen vaak over zichzelf.
Zo las ik over een slecht etende pup. Tja, die hebben we ook gehad. Maar ja, we hielden ons aan etenstijden. Dus werd de bak na tien minuten weggehaald. Zo'n beest zal echt niet doodgaan van de honger. Ik las reacties van mensen die zo'n lastpakje tussendoor voeren met 'iets lekkers'. Tja, dan zou ik ook geen gewoon voer meer eten, maar op dat lekkers wachten. Een dikke Jack Russel was helemaal geen hondenvoer gewend. Totdat de dikzak bij ons kwam logeren. Zijn baasje herkende hem 6 weken later niet meer terug. Dat beestje moest van ons gewoon aansluiten bij de andere twee van ons, die een gangbare hondenopvoeding kregen. Dus ook eten wat de bak schaft en actief zijn. En niet meer keffend en grommend achter fietsers aangaan.
Er zijn ook eigenaren die de hond bewust een dag geen eten geven. Voor velen reden om te roepen : "Oh, wat zielig!" Tja, opvoeden is en blijft lastig. Het zou erg fijn zijn, indien de hond even uitlegde waarom ie het meubilair gemold heeft. Of waarom ie weer in huis zijn behoefte heeft gedaan. Of waarom ie zo jankt en blaft als ie alleen thuis is. Gelukkig kan ie dat niet uitleggen. Velen zouden zo'n klagende hond vast brutaal vinden en hem subiet naar een asiel gebracht hebben.