"Alles goed met je? Ik heb de bus al een tijdje gemist. Je hebt hem toch niet weggedaan?" Als ik me omdraai komt een buurtgenoot aanlopen. Nadat ik op mijn beurt hem begroet heb, vertel ik wat er gebeurd is. "Och jee, erg vervelend. Dat ding stond helemaal niet in de weg of zo. Je moet maar zo denken : het is jullie niet gegund. Die mensen zijn jaloers. Niets van aantrekken en gewoon blijven genieten. In het ergste geval kan je ook een telefoontje plegen; naar de Sociale Dienst. Maar zo zit jij niet in elkaar, toch?"
Nee, zo zit ik niet in elkaar. Tenzij het mij erg lastig gemaakt wordt. Aan de andere kant : er zijn nog erg veel mensen, die echt recht hebben op sociale voorzieningen en toch buiten de boot vallen. We praten nog even verder over wat technische zaken, totdat Fenna wat ongeduldig wordt : "Ik ga ontbijten. Mooie dag verder!" Dank je, jij ook!