Zondagmiddag zag ik een interessante discussie over abortus op de tv. Een gevoelig onderwerp waarop nog steeds een taboe rust. Ik kan me voorstellen dat zich situaties voordoen, waarin een zwangerschap afgebroken wordt. Zoals na verkrachting of wanneer de moeder door de zwangerschap in levensgevaar komt of wanneer de kwaliteit van het leven van het kind zeer laag zal zijn.
Ik zag ook andere redenen (ik noem ze rotsmoezen), zoals het geslacht bevalt niet (huh?) of 'lastig vanwege mijn werk' of 'mijn partner zag het niet zitten'. Nee, die partner ging enkel voor zijn gerief.
Trouwens, ik zag aan de discussietafel helemaal geen mannen. Er zat wel een vrouw die onder druk van haar partner de ongeboren vrucht heeft laten weghalen. De verwekker zelf was niet aanwezig. Helaas, want ik had hem graag wat vragen voorgelegd willen zien. Veel van die weglopers geven de vrouw de schuld van een ongewenst zwangerschap. Die gasten zouden flink moeten dokken voor hun kind. Ook na een eventuele adoptie. Dat zal ze leren!
Als er valide redenen zijn (dus geen rotsmoezen) en er is nog geen sprake van een mensje, heb ik geen moeite met een abortus. Maar als ik Hillary Clinton hoor zeggen dat zelfs in de 9e maand een abortus mag, word ik boos. Dat is in mijn ogen grove nalatigheid en moord.
Er zijn ook veel vrouwen die door hun partner worden verlaten, als ze horen dat ze vader worden. Die weglopers laten vaak niets meer van zich horen.
Er zijn ook fanatieke tegenstanders van abortus. Zoals o.a. de RK kerk. Helaas komen de tegenstanders niet met een oplossing voor de opvang ongewenst geboren kinderen. Dat is gemakkelijk praten. Ja, ze hebben recht op leven. Maar wat voor leven? Wie voedt ze op? En wie betaalt dat? Ik miste ook een link naar mensen die graag een kindje willen adopteren. Zo'n vondelingenluik, waar men een baby op verantwoorde wijze kan achterlaten, vind ik al heel wat. Ik hoop dat het taboe rond dit onderwerp doorbroken gaat worden en at ook de zaadschieters in beeld komen om hun verantwoordelijkheid te nemen.