Zoals je weet doe ik veel op z'n Japans. De Jappen hebben in eerste instantie veel van hun producten gekopieerd van bestaande westerse. Maar.... met de nodige verbeteringen. Op die manier hebben zij, samen met een grondig kwaliteitssysteem, de wereldmarkt veroverd met hun producten. Op z'n Japans dus. Het scheelt mij veel extra tijd en energie en fouten. Ik vind niet graag nogmaals het wiel uit. Ik stel ook niets uit tot (een) morgen en doe alleen waar ik goed in ben. Zo niet dan besteed ik het uit. Zo houd ik mijn hoofd leeg en stressvrij.
In het algemeen kies ik voor de weg van de minste weerstand. En dan toch alles voor elkaar krijgen wat ik voor ogen had. Geen stress, geen hoofdpijn en dus geen nare invloed op mijn directe omgeving. Ach ja, als het kan ga ik fluitend door het leven.
Soms kom ik mensen tegen die het blijkbaar erg aantrekkelijk vinden om voor de moeilijke weg te kiezen. Structureel. Compleet met ergernis, stress enzovoorts. Dag en dag uit in de ellende. Adviezen leggen ze naast zich neer. Dus telkens met de kop tegen de bekende muur. Wat ze daar nou leuk aan vinden?