Een mevrouw met honden beweert dat ze zo blij is als ze na het werk thuiskomt en het duo slapend op de bank aantreft. "Daar word ik zo gelukkig van", kirt ze. Ik zucht maar eens diep en denk : "O ja, jôh?" Maar dan zeg ik : "Ja, het is altijd fijn thuis te komen in een opgeruimd huis en wanneer het eten klaar is." Ik kan nu eenmaal niet zo goed tegen dergelijke toestanden en geef er dan maar een humoristische draai aan.
Sommige mensen doen zo overdreven lyrisch over hun hond. Niet normaal. "Hij maakt me 's morgen wakker door me te likken", schreef iemand. Ik wist niet eens dat ze het over een hond had, want ik kwam midden in een tekst terecht. Wij hebben nooit zo gedaan met onze honden, ja honden, dus geen kinderen. Het zijn en blijven beesten voor ons. Gewoon een huisdier met een eigen mand en etensbak, dat mij geregeld mee uit wandelen neemt.