Ik geef toe : ik heb er niet eerder bij stilgestaan. Gisteravond zag ik een aflevering van mensen die van sekse willen veranderen. Ik had altijd gedacht dat het enkel een kwestie van genen zou zijn. Niet dus. Gisteren werd mij duidelijk dat het ook iets psychisch is. Een jongeman voelt zich vrouw. Maar als zij in de spiegel keek, zag hij een jongeman. Zo zag de buitenwereld haar dus ook : als een man. Met gevolg dat zij vaak moest corrigeren en het pijnlijk vond als man gezien te worden. Toen zij dat zo vertelde, trad er bij kortsluiting op. In die zin, het leek mij een rare en vooral nare gewaarwording. Je bent niet wie je bent. Het uiterlijk past niet bij het innerlijk. Bijna onvoorstelbaar voor mij, maar het bestaat. Tja, toen begreep ik ook waarom hij per se plastische chirurgie wilde ondergaan. Aan het eind, na een geslaagde ingreep, zag ik een zeer gelukkige jonge vrouw. Ik herkende aan het gezicht met een vrouw te maken te hebben. Weer wat geleerd.