Heerlijke momenten van rust; even puzzelen. Vaak doe ik dat half liggend op de bank. Maar zodra ik een krant of een pagina op de zitting gelegd heb, komt kater Tom van zijn matrasje overeind en gaat pardoes op mijn puzzel liggen. Gezellig hè? Soms vraag ik wat aan Tom, dan geeft ie weliswaar antwoord maar ik kan zijn miauwtaal niet vertalen. Ook niet met de vertaal-app. Omdat we verschillende kranten tot onze beschikking hebben (dankzij een ruilsysteem met buurtbewoners), beschik ik over een leuke puzzelvoorraad. Bepaalde kranten hebben lastige puzzels, andere minder moeilijke.
Het komt voor dat ik niet alle woorden van een puzzel weet. Willempie weet ook niet alles, hoor. Vaak laat ik zo'n puzzel met open vakjes een paar dagen liggen om er van tijd tot tijd naar te kijken. En dan lukt het me uiteindelijk toch de juiste woorden te vinden.
Mocht dat niet lukken, dan leg ik de puzzel (een uitgeknipte of -gescheurde pagina) bij mijn laptop. Als het uitkomt zoek ik de ontbrekende woorden even op het www op. Het is deels een vorm van perfectionisme, deels iets om van te leren. Al valt het laatste nogal tegen, want die nieuwe woorden onthouden lukt me niet zo goed. Als ik de puzzel alsnog af heb, gooi ik hem opgelucht(?) in de papierzak.