Vanmorgen leerde ik iets over sneeuwblindheid. Wat heb ik nu weer gedaan? Ik heb de voorkant van de geleende aanhangwagen gelakt. Die neus zag er niet uit. Wij hebben de gewoonte om gebruikte of geleende spullen weer schoon terug te geven / achter te laten. We gaan daarin zelfs zover, dat zelfs als het niet schoon aangetroffen is, wij het toch weer schoon achterlaten of teruggeven. Net alleen vanuit een gewoonte, maar ook als een blijk van dank.
De voorkant van de wagen was door het weer en het rijden flink kaal geworden. Eerst heb ik die neus
gesnoten afgenomen. Ik heb hem daarna met een schuurmachine mishandeld. Wat een onding, zo'n machine! Hij trilt ontzettend, wat mijn reuma handjes niet zo prettig vinden. Maar ik vond het oppervlak te groot om het met het reuma handje te doen. En wat een stof produceert zo'n vibrerend ding! Nee, ik droeg geen mondkapje. Die dingen roepen traumatische herinneringen op. Maar goed, het is met wat pauzes tussendoor gelukt. De voorkant heeft ook een luik. Een zwarte rubberen flap moet voorkomen, dat regenwater de bergruimte instroomt. Toen ik het luik had verwijderd, bleek de bergruimte erachter toch behoorlijk vochtig te zijn. De wagen staat bij de eigenaar in de buitenlucht. Dus heb ik de boel maar opengelaten. De neus stond pal in de zon, vandaar.
Ik heb de boel eerst in de grondverf gezet. Vanwege de zon droogde de verf bijna op de roller. Ik dacht met een kwast langs de aluminium randen te kunnen lakken, maar dat werkte niet zo snel. Dus heb ik toch maar schilderstape ingezet. Toen kon ik met de roller gemakkelijk ook de randen doen. Toen ik even de loods inging om iets te pakken, zag ik na binnenkomst geen steek. Ik was stekeblind! Het zag er om me heen ook erg roze en wazig uit. Ik realiseerde me toen, dat ik al die tijd met de zon in mijn rug tegen een wit vlak had staan kijken. Ik leek sneeuwblind te zijn geworden. Al deden mijn ogen geen pijn of zo. Helaas had ik geen zonnebril bij me. Maar ik ben de strijd met de gewone witte, dekkende lak toch maar weer aangegaan.
Na de schilderbeurt heb ik de ruimte achter het luik maar opengelaten. Daar stond ook een oude roestbruine gereedschapskist. Ook die heb ik maar buiten in de zon gezet. Dan kan de boel daar ook drogen. De zij- en achterkant heb ik niet gedaan. Die staan nog volop in de lak en moeten enkel een schrobbeurt ondergaan in de wasstraat.
