Vanwege de toonzetting wilde ik de haak erop gooien. Maar die had onze telefoon niet. 😅Dus ik hield me maar in. Misschien was mevrouw met het verkeerde been uit bed gevallen of is ze, gezien haar leeftijd, in de overgang. En anders ongesteld. Ik heb haar nota bene een keer geholpen toen er met een andere klant en een aanhangwagen problemen waren. De wagen kregen ze niet van de trekhaak. Slimme Wimmie dus wel. Toen was ze nog erg blij met mij. Maar dat is ze blijkbaar vergeten.
We hebben al zo vaak daar een aanhangwagen gehuurd en tijdig en netjes geretourneerd, dat ik dacht dat het foutje mij wel vergeven zou worden. Nou, niet dus. Het leek wel of ik door juf Hamerling aan
Ik kan me herinneren dat er een tijd aanbrak, waarin bedrijven zoveel als mogelijk van hun klanten wilden weten. Bedoeld om de klantvriendelijkheid te verbeteren en klanten te behouden. Dat lijkt me toch een betere benadering dan een vaste klant zo benaderen. Mijn primaire gedachte was : "Daar huur ik geen wagen meer." Maar later, ben ik weer bijgedraaid. Ze is toch zeker ook een mens?