"Ik heb een vogeltje gevangen en dat beestje kan niet zien, schele Carolien, schele Carolien" Een liedje waaraan niemand zich stoorde en het alleen maar leuk vond. Zelfs kinderen met de naam Carolien beklaagden zich niet. Opoe had ook geen problemen met het liedje : "Fijn voor je opoe" als iemand het zo nodig vond om op te scheppen over een tv in huis.
Het zijn telkens weer anderen die zich beklagen namens anderen. Als ik me als indiaan of cowboy verkleedde, is dat geen probleem. Maar een zwarte toet maken en een rieten rokje aandoen, wel. Opvallend is dat veel verkleedpartijen bij de bevolkingsgroepen die ze moeten voorstellen, helemaal geen probleem vormen. Dus kan ik verkleed als Mexicaan of Chinees me vrolijk tussen de echte Mexicanen en Chinezen begeven. Daar word er eerder om gelachen dan dat men boos zou worden. Die vinden dat over het algemeen erg leuk. Net zoals al die toeristen, die zich verkleed in Volendams kostuum op de foto laten zetten. Een Chinees als Volendammer, waar is de algemene verontwaardiging?
Er ontstond wel gezeur over André van Duijns typetje Willempie. Ook toen waren de zeurpieten geen Willempies, maar anderen die voor de Willempies meenden te moeten opkomen : "Hé Willempie, dat moet je niet pikken, daar moet je je gekwetst over voelen!"
Het interessante is, dat juist anderen dan de betreffende groep zich daar druk over maken. Dat zie ik ook bij het Zwarte Piet gebeuren. Daar lopen ook meer witte Nederlanders te schreeuwen dan de zogenaamd beledigde bevolkingsgroep. Al moet ik zeggen dat die bevolkingsgroep erg overgevoelig is en zich in alles gekwetst voelt. Als ik een grap maak over mijn eigen uiterlijk, voelen mensen zich erg ongemakkelijk in de zin van ; mag ik lachen of niet? Lachen wordt door hen dan ervaren als uitlachen. Ergo : negatief.
Het is nu al zover, dat ook de humor eraan moet geloven. Door elk woord op een goudschaaltje wegen, wordt ons nog meer vrijheid ontnomen. Dan worden wij slaven van die anderen.