Ik heb vanmorgen de dak-klus afgerond. Ik moest nog een stuk of 8 schroeven plaatsen. Toen ik daarmee klaar was en tevreden naar het dak keek, zag ik drie lege plekken! Daar hadden ook schroeven moeten zitten. Ik denk dat het komt omdat ik met mijn neus boven op het werk heb gezeten. Gelukkig waren de hiaten gemakkelijk bereikbaar.
Daarna heb ik de flap die overbleef op maat gezaagd, zodat ie naar beneden tussen de schutting getrokken kon worden. Ik heb hem met maar twee schroeven vastgezet, omdat ie geklemd zit. Ik heb mevrouw gevraagd rustig na te denken over de afwerking van die flap. Om haar wat op weg te helpen heb ik wat suggesties gedaan.
Tijdens zo'n klus kan het zijn dat ik tussendoor steeds meer gereedschap erbij haal. Pas als de klus geklaard is, zie ik wat een puinhoop het is. Maar die heb ik als eerste opgeruimd. Dat geeft een rustig gevoel. Na het opruimen hebben we onder het genot van een kopje koffie wat zitten napraten. Ze heeft diverse keren herhaald, dat ze erg tevreden is met het resultaat. Ik kreeg ook letterlijk een klopje op mijn schouder. Zelfs op mijn leeftijd doet dat een mens goed.