Soms moeten oma en opa stiekem glimlachen om hun kleindochter. Zodra een van ons aan het voorbereiden van een warme maaltijd begint, kijkt de lieve, kleine meid met angstige ogen naar de werkzaamheden in de keuken. Ze krijgt al snel traantjes in de ogen en geeft aan naar huis te willen. Ze beweert steevast dat ze alleen pasta lust. Verder niets. Maar oma en opa schenken daar geen aandacht aan, want het is hier : eten wat de pot schaft. Hoe anders is haar broertje. Zodra hij merkt dat er iets te eten valt, wordt ie erg enthousiast. Hij lust bijna alles.Gisteren aten we stamppot van bietjes met een balletje gehakt. Ook de kleine meid kreeg een bordje met rood gekleurde stamppot voorgeschoteld. Haar broertje begon direct te eten en smulde zichtbaar. Nadat de kleine meid heel voorzichtig een hapje had genomen en dat heel nauwkeurig proefde door het door haar mond te laten gaan, zagen oma en opa haar gezichtje opeens opklaren. Haar broertje hapte stevig door, dus maakte opa de opmerking : "Wie als eerste het bordje leeg heeft, wint de gouden gehaktbal. Kleindochter wierp een blik op het bijna schone bordje van haar broertje en begon snel te eten. Wat denk je? Ze was als eerste klaar! En ze vond het ook erg lekker.