In mijn herinneringen als jochie, zag ik mamma vaak haar uitgaven controleren. Haar portemonnee lag omgekieperd op de eettafel, waar ik net met mijn hoofdje bovenuit kon komen. Daar lagen dan kwartjes, dubbeltjes, stuivers en centen keurig op een rij. Ze had dan ook een boekje van de kruidenier (Braam) erbij, waar we op de pof kochten. Haar zorgelijke blik zie ik nog zo voor me, terwijl ze aan het rekenen was. Reden voor mij om haar te troosten met de belofte : "Als ik later groot ben, ga ik heel veel centjes voor u verdienen, mamma." Ze moest erom lachen en gaf me aan aai over mijn bol.
Het is o.a. dat beeld en mamma zelf die mij, door goed opletten, leerde omgaan met geld. Ik ben wat dat betreft nog steeds wat krenterig of zo je wilt zuinig.
Na pappa's overlijden (1997) ontstond weer een situatie als vroeger. Pa was vaak en lang weg en dan was mamma alleen met de kinderen thuis. Maar nu zonder haar kinderen. Die hadden allemaal al het nest verlaten. Ik besloot mamma een kasboekje te geven. Met tekst. Zodat ze weer net als vroeger haar inkomsten en uitgaven zou kunnen bijhouden.
Het boekje heb ik na haar overlijden (2007) bewaard. Het is keurig bijgehouden in het mooie handschrift van haar tot vlak voor haar overlijden in maart 2007. Ik heb mijn lieve mamma nooit geld hoeven geven. Ik heb haar op een andere manier beloond. Gewoon door er voor haar te zijn.