Maar eerst was ik via een warme douche naar de keuken gegaan, om daar het ontbijt voor Fenna en voor onszelf klaar te maken. Tijdens de ochtendwandeling zag ik iets vreemds in een boom hangen. Het was een speen. Van een Kid of the baby boom? In het volkstuincomplex, waar het doordeweeks vrij rustig is, was het zelfs druk. Ook vroege vogels die hun slag gingen slaan.
Weer thuis ben ik na het ontbijt weer verdergegaan met de frituurpan. Het zeven van de olie doe ik met behulp van een grote fijnmazige zeef. De meeste paneermeel van de bitterballen die ik op de vrijdagmiddagen frituur voor de kleinkinderen is er dan uit. Nee, zelf eet ik dan niet een bitterbal. Maar twee of drie! Ha ha!
Als ik de olie weer in de frituurpan giet gaat ie nog een keer door een zeef, maar dan een kleine met nog fijnere mazen.
Het schoonmaken van de pan en de ombouw vind ik altijd weer een leuke uitdaging. Vooral het resultaat is erg motiverend. En.... volgende week vrijdag ga ik weer met plezier frituren. Na zo'n klusje moet ik wel mijn handen in de crème zetten anders voelen ze erg droog aan. Ja, soms lijk ik een mietje.