Mijn eerste opleiding betrof dus een stukje zelfstudie. Dat was die Cobol cursus. Daarna heb ik ik weet niet hoeveel cursussen gevolgd. Omdat ik vaak betrokken was bij de invoering van nieuwe computersystemen, moest ik van die nieuwe apparatuur en programmatuur het nodige weten. In de beginperiode hadden veel bedrijven hun eigen methoden en technieken. Ook die cursussen waren verplichte kost. Halverwege de jaren 80 heb ik een keer de certificaten van al die cursussen geteld. Het waren er toen al meer dan 40.
Daarnaast werkte ik ook aan mijn reguliere opleidingen, vanwege mijn loopbaanontwikkelingsplan. In eerste instantie volgde ik de modulaire AMBI opleidingen. Gaandeweg kreeg ik steeds meer een hekel aan die leerstof. Het was allemaal zo theoretisch, dat ik nota bene vlak voor het einde besloot een HBO opleiding te gaan doen. Haha! Oké, zonde van al die tijd en inspanning, maar ik vond het best zo. Een van de AMBI struikelblokken was ook het feit dat ik geen wiskunde had gedaan. Dus ik moest ook een W module gaan doen. Het AMBI ging me ook erg tegenstaan vanwege al dat gerommel van het NOVI. Ik heb twee keer bij de Jaarbeurs gestaan voor een examen, maar de NOVI beweerde dat ik niet betaald had! Grrr! Ik ben er zelfs een keer speciaal voor naar de Stadhouderskade in Amsterdam gereden met mijn Giro afschrift. Stelletje eikels! Die examens waren meer een soort wedstrijd, dan dat er op kennis werd getoetst. Ik kraste me het apezuur. Examenopgaven van die modules bevatten ook fouten. Vaak logische fouten, die je gewoon moest overnemen. Per saldo vond ik het een waardeloze opleiding en organisatie. Ik zocht naar een opleiding die landelijk erkend was en meer een verband had tussen theorie en praktijk. Zo kwam ik bij de dependance van de Haagse Hogeschool terecht aan de Laakkade in Rijswijk. Men heeft mijn opleidingen een paar keer op één hoop gegooid, om samen met een uitgebreide test mijn kennis- en werkniveau vast te stellen. Toen kwam men uit op gemiddeld academisch niveau. Niet gek voor een Indo-Leiderdorpertje. Toch?