Gisteren zat ik even naar dat programma te kijken over mensen met dementie. Het betrof dit keer een alleenstaande man. Zo'n situatie is lastiger dan voor iemand die gezelschap heeft. Niemand houdt hem in de gaten. Soms vergelijk ik hun situatie met die van mij. Ik heb ook problemen met mijn geheugen, maar op een wat andere manier. Gelukkig.
Als ik afspraken e.d. niet direct noteer, ben ik ze meestal vrij snel weer vergeten. Misschien moet ik een notitieblokje en een pen bij me dragen, want ik kom overal en nergens. Maar ja, die zal ik dan ook wel weer vergeten. Haha! Tja, ik lach er maar om. Wat moet ik anders? Geheugentraining? Nee, daar doe ik heel sporadisch nog aan. Ik heb mezelf maar ingeprent dat ik een blessure heb. Niemand hoeft zich overigens druk te maken om mijn grijze gatenkaas. Soms word ik eraan herinnerd door iemand : "Willem, vergeet je niet dat.... enz." Dan denk ik soms 'O ja!', maar meestal 'Hè?'. Dat laatste ook wanneer ik achteraf aan iets herinnerd word. In het laatste geval weet ik dus niet eens meer waarover het ging. Als ik ergens iets bestel, vraag ik altijd een stukje geheugen op papier. Ik kan het alleen soms niet meer terugvinden. Haha! Als iemand hele verhalen tegen mij afsteekt met een afspraak erbij, dan heeft ie of ik of hebben we samen pech.
Jammer dat er mensen zijn, die met een dementerende in discussie gaan, omdat hij/zij iets vergeten is. "Ja, maar ik heb toch gezegd, dat....!" Je kunt beter tegen een stoel mauwen. Of tegen mij. Dat gebeurt soms, want niet iedereen weet van mijn grijze gatenkaas.
Als ik naar zo'n tv programma kijk, vind ik mijn eigen situatie weinig voorstellen. Ik weet wat de datum is, wat voor dag het is en in welk jaar we leven. En waar ik woon en met wie. Zolang ik niet na een toiletbezoek met mijn broek op de enkels de huiskamer binnenkom, vind ik het best.
Ik denk soms dat anderen zich drukker over mijn situatie maken dan ikzelf. Misschien ben ik er wat te gemakkelijk onder. Als dat zo is, moeten ze maar denken dat het gelukkig mijn vergeetachtigheid is en niet die van hen. Gelukkig heb ik veel mooie herinneringen. Zoals aan dit nummer :