maandag 17 april 2017
Tweede Paasdag 2017
Prachtig hoor, de natuur begint behoorlijk te bloeien. De natuur bloedt ook, maar dat is een ander verhaal. Al vinden veel mensen dat er geen verschil is tussen beide woorden. Hier in de buurt staan grote bomen in bloei. Mooie witte en roze bloesems steken af tegen een bewolkte lucht. Net als gisteren schijnt de zon af en toe. Een enorm verschil in de beleving en de gevoelstemperatuur. We mogen niet klagen, want Eskimo's hebben het slechter. De mensen in Afrika hebben het gelukkig warm. Honger lijden en ook nog kou erbij lijkt me dubbel erg. Waarmee ik niet wil zeggen dat het daar dus meevalt. Al vraag ik me wel af, waarom die mensen niet gaan verkassen. Dat was in vroegere tijden heel gewoon. De mens was een nomade. Maar men blijft om onduidelijke redenen op die droge, kale plek zitten en klagen. Vreemd. Dat doe ik dus niet als ik met een vinger tussen de deur kom. Dan doe ik die deur toch maar even weer open en trek mijn hand terug. Ik ga daar niet staan klagen en/of janken.
Hier doen mensen dat ook hoor. Ze klagen op een andere manier en over andere zaken. Klagen in plaats iets aan hun situatie doen of die dragen. Zo las ik over camperaars die zich beklagen over de prijs die ze moeten betalen voor een overnachting op een camping of camperplaats. "Gratis" is bij hen een soort toverwoord. Er is wel geld om een camper van zo'n 30 á 40.000 euro te kopen. Maar een plekje á 12 euro per nacht vinden ze onbeschoft duur. Dus klagen zij. Lekker belangrijk, zeg. Dat is geen klagen maar zeuren.
Als een van hen zich terecht beklaagt, zijn er altijd weer mensen die op een vervelende manier moeten laten blijken het oneens te zijn. Iemand maakte een opname van een Fransman, die de inhoud van zijn vuilwatertank stiekem loosde in de natuur. De filmer vond het schandalig. Veel anderen vonden het (helaas) geen punt. Dat zijn vast de camperaars die in een plastic zak hun behoeften doen en die gevulde zak in de struiken gooien. Zo blijft hun toilet tenminste schoon. Wat een volk.
Vanmiddag krijgen we weer bezoek. Een huis vol met buurtbewoners. Maar ja, zo'n klein huis is al gauw vol. Haha! Dit keer een uitgebreide High Tea.