Beroepsdeformatie

Oké, ik ben er ook mee behept. Nee, ik heb er geen last van. Mijn omgeving soms wel. Haha! Ik vind mijn deformatie erg vaak handig. Met name als ik iets wil gaan doen. Vooraf de boel analyseren, zaken gestructureerd en planmatig aanpakken en dat alles binnen een vooraf vastgesteld financieel kader, ook wel budget genoemd. Succes verzekerd. Ook op ander gebied komt mijn beroepsdeformatie opborrelen.
Afgelopen week had ik twee keer een verkeerssituatie met tieners, die fietsend met hun smartphone bezig waren. De eerste betrof een meisje met doppen in haar oren. Dus hoorde ze, starend naar een schermpje,  de toch wel geluid makende diesel niet komen. Ze had geluk dat ik niet naar een schermpje zat te staren, maar met het verkeer bezig was. Een buurtbewoonster die mijn verhaal aanhoorde zei : "Misschien is dat hetzelfde wicht, dat ik tegen mijn bumper had. Ze viel op de grond en zei toen dat het al de derde keer was die week." Met dat laatste bedoelde zij te zeggen dat ze wel heel erg dom is. Maar dat klinkt waarschijnlijk nog erger.

geen beller te bekennen

Een ander geval betrof een jongeman. Ook met doppen in de oren. Die reed tergend langzaam naar de oversteekplaats,w aar ik geduldig stond te wachten. Op een gegeven moment maakte hij bijna sur place op zijn fiets. Vlak naast me. Dus drukte ik op de claxon. Hij schrok zich het apezuur en liet bijna dat onding vallen.  Hij schaamde zich duidelijk. Maar of ie er iets van geleerd heeft?
Ik begrijp niet waarom het zo moeilijk is om dat telefoongedoe te verbieden. De betreffende ambtenaren / politici hebben met hun oogkleppen op zich eerst beperkt tot automobilisten. Maar wie een stukje informatieanalyse op het probleem losgelaten zou hebben, had geconstateerd dat men de groep had moeten uitbreiden tot 'actieve verkeersdeelnemers'. Iedereen die actief aan het verkeer deelneemt mag geen communicatiemiddel gebruiken en/of vasthouden. Dus ook voetgangers, fietsers, brom- en snorfietsers, automobilisten enz. Zelfs niet als je op je handen gaat lopen of op een paard gaat zitten. Verkeersdeelnemers dus. Moeilijk hè? Trouwens het is neit enkel dat schermpje. Ook die oordoppen leveren gevaarlijke situaties op. Vroeger moesten doven en slechthorenden een bordje op het achterspatbord voeren. Een ovaal geval met de letters S H (Slecht Horend). Dat scheelde enigszins.