Een wagen met aanhanger stond pontificaal op de weg geparkeerd. Met aan mijn kant onvoldoende en aan de andere kant ongeveer een meter ruimte. Er waren geen borden of hekken geplaatst. Ik reed langzaam op tot bij de combinatie, waarvan de auto vrij ver uitstekende spiegel had. Een van de mensen zag mij staan wachten, maar reageerde verder niet. Na een paar minuten kwam hij toch maar naar de wagen en stapte in. Als hij de combinatie een paar meter naar voren zou rijden naar rechts, kon ik de combinatie passeren. Zijn voorwielen stonden al in de goede stand en de parkeerstrook naast hem was vrij.
Maar zo logisch dacht de chauffeur niet. Hij begon achteruit te rijden. Ik dacht om via een stukje erf de combinatie voorbij te kunnen. Maar ook die mogelijkheid werd om zeep geholpen. Achteruitrijden, daar was ie niet zo'n ster in. Dus stond even later de combinatie diagonaal in de straat. Hij was zo een tijdje aan het ploeteren. Totdat ik de gelegenheid zag om via een parkeerstrook (na de tweede groenstrook) door te rijden. Ik trok snel op en passeerde gedeeltelijk rijdend over de lege parkeerstrook de combinatie. De chauffeur schrok blijkbaar, want hij trapte abrupt op de rem. Hij had deze mogelijkheid om te passeren dus ook niet gezien. Kijkend in mijn spiegels, zag ik dat hij de hele mikmak weer op dezelfde plek, midden in de straat parkeerde. Terwijl er rechts van hem voldoende ruimte was. Er werd immers vanaf het trottoir gewerkt. Ik dacht : "Ach, het is na een week hard werken vrijdag."