Verstoten omwille van het geloof

"...sorry hoor, niet mijn idee..."

In een dagblad uit het oosten des lands las ik een artikeltje over een peuterjuf die ontslagen is. Ze werkte op een christelijke peuteropvang, De Kleine Reus, in Zwolle. De juf was zo open en eerlijk om te vertellen dat ze niet meer naar de kerk ging. Ze heeft net als ik de opvatting dat het niet strikt noodzakelijk is om naar de kerk te gaan om als christen te leven. Gevolg is dat ze ontslagen werd. De opvang wil alleen belijdende christenen in dienst hebben. Juf zelf is streng christelijk opgevoed en was tot dan kerkelijk.
De juf vocht haar ontslag tevergeefs aan. Ik kan me vinden in het vonnis, want de opvang heeft een christelijke basis als uitgangspunt en hanteert bepaalde eisen. En haar eigen normen en waarden.
Jezus is nu eenmaal niet echt consequent in Zijn berichtgeving. Of....? Ik weet wel dat er nooit volgers van Hem door Hem zijn weggestuurd. De Heilige Geest is door de tijd door gelovigen veranderd in de Hokjes Geest. In Schoonhoven kreeg ik daarom te horen dat we naar de verkeerde Protestantse kerk gingen. Een huichelachtige opmerking van iemand, die voor het zingen altijd de kerk verliet. Iets dat ook moest van zijn geloof.
Waar ik totaal geen begrip voor heb zijn ouders, die omwille van hun geloof de eigen kinderen verstoten. Kinderen die zichzelf willen ontwikkelen en hun eigen geloof willen ontdekken en niet voetstoots alles willen aannemen wat hun ouders en hun kerk voorschrijven.
Wij hebben daarom onze kinderen zelf de keus gelaten. We hebben ze wel laten proeven aan christelijke zaken, maar hebben ze niet laten dopen. Daar mogen ze zelf voor kiezen nu ze volwassen zijn. En wat hun keus ook moge zijn, wij respecteren die. En ze blijven onze kinderen. Dat is voor ons onderdeel van onze christelijke normen en waarden.