En dan komt zo'n puber in een gezin, waar men normaal met elkaar communiceert. Waar men elkaar respecteert. Als de gastouder vriendelijk vraagt om niet in huis te roken, dan krijgt ze als reactie te horen : "Rot op! Loop niet zo te zeiken! Ik rook wanneer ik wil!"
Het was te zien in een tv programma waarin lastige pubers een stukje heropvoeding kregen. Ze konden geen kant op, want ze zaten ergens in het buitenland. Uiteindelijk kwam alles goed en zien de pubers aan het eind van het programma in, dat het aangeleerde gedrag alles behalve normaal is. Hoe langer je dat gewend bent, des te lastiger is het om het te veranderen.
Daarom is voor Emma een hond gewoon een hond. En dus geen Waf Waf of Woef Woef en helemaal geen Kef Kef!
Er zijn ook jongelui die mij van begin af aan tutoyeren ( jij en jou(w) zeggen in plaats van u en uw) . Ik ben ook geregeld afgeblaft door een jong iemand. Ze was dan weliswaar bedrijfsleider, maar iemand attenderen op iets kan ook op een fatsoenlijke manier dan "Hé joh, wat ben jij in godsnaam aan het doen?" Ik ben per slot van rekening ook nog aanzienlijk ouder dan zij.
Op verjaardagen zie ik ook mensen binnenkomen, die, zonder te groeten of te feliciteren, ergens neerploffen.
Het fatsoen sterft uit. Logisch, want veel communicatie geschiedt op alsmaar onpersoonlijker wijze en ouders geven daarin de in mijn ogen slechte voorbeelden.Het is allemaal een kwestie van opvoeden.