 |
| De C310 van mijn grote broer |
Als beginnend bromfietsrijder kwam ik al rap terecht in de winkel van Struik in de Groenesteeg in Leiden. Midden jaren 60 bevond de zaak zich in het eerste deel van de steeg, vlak bij de Hooigracht. Samen met mijn broer kochten we daar geregeld onze onderdelen. Ik herinner me nog mijn eerste bromfiets uit het kippenhok van opa. Het was een Sparta met een JLO blokje eronder. Het model had veel weg van de Mobylette. Officieel heette dat Apeldoornse ding : FP50. Samen met mijn broer begonnen we aan dat ding te sleutelen.
Al snel bleek dat het met de compressie van het blokje mis was. Er zat een decrompesseur op de cilinderkop, maar die hoefden we niet te gebruiken. De Sparta was alles behalve snel. Na demontage van de cilinder (deden we gewoon maar even), zagen we twee gebroken zuigerveren.
We krabbelden de restanten uit de zuiger en togen naar Struik. Mijn broer Joop reed toen ook op een Sparta, een GH50. Een lomp ding in twee kleuren grijs gespoten. Maar ja, wel handig als je eigen brommertje het niet doet. Later kocht hij een nieuwe Honda C310.
 |
| Zover waren wij nog niet... |
In de winkel van Onderdelen Struik vergaapten we ons aan de vitrine onder de balie. Wat een mooi spul lag daar! Maar ja, voor deze twee niet werkende doch op zakgeld terende scholieren veel te duur. De oude meneer Struik, steevast met blauwe stofjas en bril met dik montuur, hielp ons geregeld. Met zijn wat kalend hoofd met achterover gekamde haartjes en kijkend over zijn bril heen en hielp hij ons aan nieuwe zuigerveertjes. We betaalden zoals gebruikelijk met gepast geld, dat na verwijdering telkens weer een lege beurs opleverde. Nieuwe zuigerveren bleek niet de oplossing. Ze begaven het steeds weer. Toen we voor de derde keer bij Struik in de winkel kwamen, vroeg senior Struik met gefronste wenkbrauwen : "Vreten jullie die dingen soms?" We keken elkaar aan en ik zei met mijn Mulo wijsheid : "Nou, wij niet, meneer, maar die Sparta wel!" Hij fronste weer de wenkbrauwen en glimlachte wat. Hij vroeg mij hoe ik die veren verving. Hij knikte bevestigend, terwijl ik mijn verhaal deed. Toen ik bij het feitelijk plaatsen van de veertjes was beland, hield hij op met knikken. Hij onderbrak mij en gaf ons -naar wat achteraf bleek- een gouden tip : "Je vergeet wel eerst de zittingen in de zuiger brandschoon te maken, alvorens nieuwe te monteren, jongeman ". Aha! Ik had de beide veren gewoon op de zuiger gemonteerd en had daarbij enkel oog gehad voor de juiste plek van de opening.
Op naar huis. De cilinder vertoonde inmiddels al wat slijtsporen, maar dat was toch niet erg? Wist ik veel. Na uitvoering van de tip van Struik, er bleek zo hier en daar zwarte aangekoekte koolstof in de gleufjes te zitten, bleven de zuigerveren zowaar heel!
Ik kwam nog geregeld bij Struik waar de zoon van senior steeds meer op de voorgrond trad. Vooral in de tijd dat er twee heuse 50cc race machientjes in de zaak stonden (volgens mij van coureur Daleman?). Later verhuisde de zaak naar de Hooigracht. Ik verhuisde ook, eerst naar Zoetermeer, later naar Schoonhoven. Ik ben nog een paar keer bij Struik geweest. Er was nog steeds een complete motor-outfit in de aanbieding! Maar sinds eind vorig jaar is de winkel niet meer. Wel een webshop. Ik wacht nog totdat op de site ook de historie van de winkel komt te staan. Aan het werk, mannen!
