Luidruchtige bedelaar

Ingezonden.

Terwijl ik in de fietsenstalling de inhoud van de boodschappenkar overhevelde in mijn twee ruime fietstassen zat op het zadel van een fiets, amper op twee meter afstand van mij, een kauwtje luidruchtig mijn aandacht te trekken met een keihard ,,Ka, ka!, ka!" dat bijna pijn deed aan mijn oren. Waarschijnlijk was het een van de kauwtjes die ik thuis de toegang tot de pindapot in de tuin heb ontzegd door het aanbrengen van een hangend stokje, op enige afstand van het huisje, en een paar dwarrelende touwtjes waardoor ze er niet meer bij konden komen (dacht ik!). Mogelijk kwam hij mij daarvoor nog even de huid vol schelden. Of, ......en dat kan ook zomaar; mij keihard uitlachen!
De kauwtjes hebben ondertussen n.l. iets bedacht om, juist dankzij mijn versperring, alsnog bij de pindapot te kunnen komen. Werkelijk héél slim (petje af) en dat ze mij daarmee voor joker zetten moet ik maar voor lief nemen. We hebben al een paar potten extra aangeschaft. ,,Ká, ká, ká!”. ,,Já, já, já, ik hoor je wel! ”. Eigenlijk een prachtvogel, en zo dichtbij. Een dame tegenover mij in de fietsenstalling hielp me uit de droom met: ,,Nee hoor, deze herriemaker zit hier bijna elke dag te bedelen naar iets eetbaars". Tja, 'een vliegende kraai vangt altijd wat'. En ook: opgeruimd staat netjes, rond de vuilnisbakken. Behalve natuurlijk die lege puntzakjes, gedachteloos weggegooid door een andere 'vogel'.